Gisteren in de trein las ik het boek ‘Stern’ van Thomas Heerma van Voss. Het leest lekker weg en is niet al te dik, eigenlijk een perfect boek om in de trein te lezen.
Het boek gaat over Hugo Stern, een eenzame man. Behalve zijn werk op de basisschool heeft hij eigenlijk niets in het leven. Hij heeft wel een gezin thuis, maar eigenlijk leven zij allemaal een beetje langs elkaar heen.
Vastgeroest op school
Op de school waar Stern werkt zijn allemaal vernieuwingen gaande. Stern is een echte ‘ouderwetse’ docent. Hij heeft niets met die hele digitalisering die zich tegenwoordig overal afspeelt. Ieder lesjaar houdt hij nog een ordner bij met daarin alle informatie over zijn leerlingen. Stern is eigenlijk nooit meegegaan met de tijd, ieder lesjaar bleef hij zich vasthouden aan zijn vaste routine.
De tijd gaat door, terwijl Stern juist stil blijft staan. Het is dan ook bijna onvermijdelijk dat Stern door zijn directeur met vervroegd pensioen gestuurd wordt.
Voor Stern komt dit als een grote klap, hij had zich hier nog helemaal niet op voorbereid. Wat moet hij nu?
Thuissituatie
Met zijn vrouw Merel en zoon Bram heeft hij maar weinig contact. Krampachtig probeert Stern iedere keer contact met zijn zoon te zoeken. Eigenlijk kent hij zijn zoon helemaal niet. Wel heeft Stern hoge verwachtingen van zijn zoon.
Het mooie is dat Stern en zijn zoon Bram veel op elkaar lijken, ook al zou dat niet iets zijn wat je in eerste instantie zou verwachten. Stern beseft dit zelf niet, hij wil zo graag dat Bram een ander leven krijgt dan dat hij gehad had. Hij wil dat Bram vrienden maakt en succesvol in het leven is. Helaas is hij dat niet. Het is vreselijk, Stern is teleurgesteld in zijn zoon.
Stern, vroeger en nu
Het boek is opgebouwd uit twee verhalen. De huidige Stern en de Stern uit het verleden, toen hij nog in Londen woonde. Naarmate het boek vordert komen deze verhalen steeds meer bij elkaar en krijg je ook steeds meer begrip voor Stern. Je begint te begrijpen waarom hij zo’n eenzame, kille man geworden is.
Bindingsangst
De sociale ervaringen die Stern heeft opgedaan in zijn leven zijn niet altijd positief geweest. Hierdoor heeft hij een vorm van bindingsangst ontwikkeld. Zolang je je maar niet hecht aan mensen in je leven, kunnen ze je ook niet in de steek laten. Dit is één van de redenen dat Stern zo weinig mensen toelaat in zijn leven.
Bij zijn leerlingen heeft hij vastigheid, hij weet dat ze hem nodig hebben en dat ze in ieder geval één schooljaar bij hem in de klas zitten. Hij weet dat de leerlingen tegen hem opkijken en dat ze luisteren naar zijn verhalen. Het jaar erop kreeg Stern altijd weer een nieuwe klas met leerlingen, deze zekerheid had hij.
Wie is Stern?
Vanaf de eerste bladzijde raakt het boek je en wil je meer over Stern weten. Wie is deze man en wat gaat er met hem gebeuren nu zijn hele wereldje is ingestort?
Digitaal Klaslokaal 
Een gedachte over “Boek: ‘Stern’”