Op donderdagavond 30 oktober draaide de film Alphabet in de bioscoop op Texel. Normaal gesproken zou deze film hier eigenlijk niet draaien, maar Erica Keijser heeft er voor gezorgd dat deze film toch hier in de bioscoop kwam.

Voor de docenten van OSG de Hogeberg waren er 30 plaatsen gereserveerd. Toen ik vorige week de uitnodiging kreeg via mijn mail, was ik enthousiast en heb mij dan ook meteen opgegeven. Soms ben ik een beetje impulsief en doe ik dingen zonder er goed over na te denken. Ook in dit geval had ik mij misschien beter eerst wat meer kunnen inlezen.

Mijn leerroute

Over het algemeen ben ik geen negatief persoon. Ik ben vaak enthousiast en zet mij graag in voor het belang van mijn leerlingen. Behalve dat onderwijs mijn beroep is, is het ook een hobby. In mijn eigen tijd ben ik graag bezig met het maken of opzoeken van lesmateriaal, lezen over onderwijsvernieuwingen of ontwikkelingen etc.  Ik probeer mijn lessen te laten aansluiten bij de belevingswereld van de leerling en vraag om feedback van leerlingen. Ik probeer leerlingen kritisch te laten denken en te laten kiezen voor een eigen leerroute. Natuurlijk valt dat soms in de praktijk tegen, maar ik ben er in ieder geval wel mee bezig. Fouten maken en reflecteren hoort bij het leerproces, ook bij docenten.

Verwachtingen

Omdat ik mij niet goed had ingelezen had ik totaal iets anders verwacht van deze film. Een opbeurende film, die kansen biedt en je bijna direct wil aanzetten tot actie.   Helaas was de realiteit anders en was het  een film dat een erg zwart / wit beeld schetste van het huidige onderwijssysteem.

Onderwijs in China

De film begint met een extreem voorbeeld, namelijk met het onderwijssysteem in China.  Het is natuurlijk niets nieuws hoe het er in China aan toe gaat. De druk voor leerlingen en studenten is daar erg hoog om een goed cijfer te halen. Het aantal zelfmoorden ligt hier erg hoog, veel kunnen de druk niet aan.

Creativiteit

Dan komt er in de film naar voren dat ieder kind met een creatief brein geboren wordt. Maar dat het onderwijssysteem dit de kinderen afleert. Het onderwijssysteem is meer gericht op het leveren van prestaties in plaats van op het welbevinden van leerlingen. Maar ook op het concurreren tussen elkaar en zo de natuurlijke verbondenheid verliezen.

Onderwijshippies

Dit verhaal wordt bijgestaan door een stel dat je kunt typeren als een soort ‘onderwijshippies’. Samen hebben zij Schilderoord opgericht, waar kinderen ongestoord en met alle creativiteit die zij in zich hebben zich kunnen uitleven met schilderen. De man bewaart alle tekeningen en schilderijen die de kinderen gemaakt hebben. Hij laat dan zien op het moment dat de kinderen naar school gaan, de creativiteit in het schilderen verdwijnt. Kinderen schilderen dan niet meer vanuit hun eigen, maar schilderen aangeleerde vormen. De creativiteit is als het ware afgeleerd.

Terug naar de middeleeuwen

De twee ‘hippies’ hebben samen een zoon die nooit onderwijs heeft gevolgd. Deze zoon heeft zich zelf de vaardigheden aangeleerd die hij interessant vond. Natuurlijk wel onder begeleiding van zijn ouders, maar hij is opgegroeid zonder concurrentiestrijd of prestatiedwang. Hij heeft zijn eigen gevoel en passie gevolgd. Door een soort leerling / meester systeem, zoals we dat in de middeleeuwen hadden, is hij zijn passie achterna gegaan en gitaarbouwer geworden.

Boodschap

De boodschap van de film is duidelijk, de filmmaker wil dat er iets gaat veranderen in het onderwijssysteem.  Er moet meer plaats zijn voor gevoel, liefde en de aangeboren creativiteit die iedereen in zich heeft. Minder gericht op prestaties (toetsen) en concurrentie, maar op de leerling zelf. Dat is natuurlijk een heel mooi uitgangspunt. Maar de filmmaker komt niet met oplossingen, hoe zou je dit in de praktijk willen toepassen?

Eenzijdig

Erg jammer dat de film niet meer diepgang  gaf. Natuurlijk zou dit ook een mooi punt voor discussie kunnen zijn. Maar ik weet niet of deze eenzijdig belichte film daar de juiste film voor is.

Op een gegeven moment kreeg ik een naar gevoel in de bioscoop. Alsof wij daar in de bioscoop even met zijn allen te zien kregen ‘Jullie doen het verkeerd, zo moet het dus niet’. Dat is persoonlijk en natuurlijk niet de bedoeling geweest van de avond. Maar zelf had ik liever een meer inspirerende film gezien.